Οι «ερυθρόλευκοι» ξεκίνησαν με προβλήματα. Οφείλουμε να υπενθυμίσουμε πως στην αρχή της χρονιάς, η αμφισβήτηση ήταν μεγάλη. Ωστόσο, ακόμη και για τα πιο δύσκολα, ο Ολυμπιακός έχει στον πάγκο του, τον άνθρωπο που πάντοτε θα ξέρει τον τρόπο.
Θα κερδίζει και θα χάνει...αλλά με τον δικό του τρόπο
Ο βασικότερος λόγος που ο Ολυμπιακός βρίσκεται για τρίτη διαδοχική φορά σε Final-4 δεν είναι παίκτης. Είναι ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Ο Έλληνας τεχνικός, έξι μήνες πριν, σε σχετική ερώτηση για τους τραυματισμούς και τον McKissik ήταν ξεκάθαρος: «Δεν θα πουλήσω τους παίκτες μου». Το χθεσινό βράδυ, αλλά και σχεδόν σε ολόκληρη την σειρά, ο συγκεκριμένος παίκτης που δεν πούλησε, ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής.
Αλάνθαστος; Φυσικά και όχι. Αλλά ποιος από εμάς δεν κάνει λάθη στο επάγγελμά του; Ο αρχικός σχεδιασμός, λάθος ή σωστός, συμπληρώθηκε από τις προσθήκες των Petrusev, Wright. Ξέρετε, είναι εύκολο να κρίνουμε τις επιλογές ενός προπονητή, κατόπιν του αποτελέσματος. Τα δύσκολα ανήκουν σε εκείνον που θα τα διορθώσει. Κι ο «coach B», χωρίς να αλλοιώσει την αγωνιστική του φιλοσοφία, βρήκε τα κομμάτια που έλειπαν.
Το «μαγικό χαρτί» στο χειρότερο του βράδυ
Πολλές είναι οι φορές που η ζωή θα μας μοιράσει «σκάρτα» φύλλα. Κάτι τέτοιο φαίνεται να έγινε και χθες στο Palau Blaugrana. Σε ένα παιχνίδι όπου οι γηπεδούχοι έπαιρναν με το τσουβάλι δεύτερες ευκαιρίες (8 επιθετικά ριμπάουντ στην 2η περίοδο), οι «Πειραιώτες» έπρεπε να είναι συνεπείς στο σκοράρισμα. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη, αφού οι περισσότερες επιθέσεις ήταν κακές. Το ματς θα άρχιζε και θα τελείωνε από την άμυνα. Αν δίναμε σε κάποιον την στατιστική των φιλοξενουμένων (15 ασίστ για 16 λάθη, 54.2% στις βολές και 26% στο τρίποντο) οι περισσότεροι θα συμπεραίνατε πως αυτή η ομάδα ηττήθηκε. Όμως η πρωτοφανής αστοχία των «Καταλανών» στο τρίποντο (15.4%!), η απειρία του Grimau στην «crunch time», αλλά και η απόδοση των McKissic και Παπανικολάου, έστειλαν τον Ολυμπιακό στο Βερολίνο.
Το «outsider» που έγινε η καλύτερη ομάδα της σειράς
Κακά τα ψέματα. Ο Ολυμπιακός ξεκινούσε με μειονέκτημα έδρας, απέναντι σε μια ομάδα που έχει πλήρες ροστερ και πολλές διαθέσιμες λύσεις. Η πρόκριση στο Final-4 μόνο...εύκολη υπόθεση δεν ήταν. Ωστόσο, τα δεδομένα στο παρκέ ήταν διαφορετικά. Ρίχνωντας μια ματιά και στα 5 παιχνίδια, διαπιστώνει κανείς πως η καλύτερη ομάδα της σειράς ήταν κι αυτή που πέρασε. Δεν μπορούμε να πούμε πως ο Ολυμπιακός «χάλασε» το πλάνο της Μπαρτσελόνα. Οι Ισπανοί είτε νικούσαν, είτε έχαναν εφάρμοζαν ένα επιθετικό πλάνο στο οποίο ήταν ήδη καλοί. Pick n Roll καταστάσεις (15-20 επιθέσεις ανά παιχνίδι) που είτε τελείωνε ο ψηλός, είτε εκτελούσε ο χειριστής. Απο εκεί κέρδιζε περίπου 16-17 πόντους κατά μέσο όρο. Αρκετούς πόντους κέρδισε και από τις catch-n- shoot επιθέσεις (10-15 κατοχές, 15-16 πόντοι στα ματς που κέρδισε). Μέσα στην εξίσωση, βάλτε πως δεν περιορίστηκε (τουλάχιστον στον βαθμό που θα έπρεπε) ο Parker.
Η ομάδα του Πειραιά εμφανίστηκε καλύτερη, τουλάχιστον στα 4 από τα πέντε παιχνίδια της σειράς, ενώ ακόμη και τα παιχνίδια στα οποία ηττήθηκε, ο τρόπος δεν άφηνε περιθώρια απαισιοδοξίας. Στο πρώτο παιχνίδι ο Μπαρτζώκας εμφανίζει τον Sikma. Αυτός, ως αναλώσιμος κάνει την δουλεία που πρέπει, κερδίζει χρόνο και ταυτόχρονα αλλάζει το πλάνο του Grimau. Στο δεύτερο παιχνίδι πρωταγωνιστής (όσον αφορά το σκοράρισμα) είναι ο Peters με 20 πόντους. Στο Game 3, ο Petrusev κάνει την ίσως πιο μεστή εμφανισή του και ο Wright συνοδεύει με 16 πόντους και 8 ριμπάουντ. Ο τελευταίος, σε Game 4 και Game 5 αγωνίζεται μόλις 2:00 λεπτά και την σκυτάλη παίρνει ο McKissik και μια καθοριστική επιστροφή, αυτή του Κώστα Παπανικολάου. Ακόμη και ο Milutinov που δεν εμφανίστηκε στα πρώτα παιχνίδια, ήταν κομβικός στο τελευταίο. Αν κάτι λοιπόν, οδηγεί τους «κόκκινους» στον ημιτελικό απέναντι στην Ρεάλ, δεν είναι η προσαρμογή στο αντίπαλο πλάνο, αλλά οι «εκπλήξεις» στο δικό τους παιχνίδι.
Να ακούσει και τις δυο «καμπάνες»
Επόμενη αντίπαλος η πανίσχυρη Ρεάλ Μαδρίτης. Δεν χωρούν συστάσεις και εξηγήσεις. Πρόκειται για την ομάδα που στην αρχή της σεζόν έπαιζε...Playstation και όταν πήρε όσα ήθελε, κάθισε να «ρεμβάσει». Απόλυτα δικαιολογημένη η χαρά που νιώθουν αυτή την στιγμή οι φίλοι, αλλά και οι άνθρωποι της ομάδας. Εντούτοις, εκτός από την καμπάνα της χαράς, ο Ολυμπιακός θα πρέπει να ακούσει κι αυτή του τελευταίου παιχνιδιού. Η Ρεάλ δεν αφήνει ανεκμετάλλευτα τα λάθη. Κάθε βολή θα μετρήσει διπλά και...τριπλά. Το καθαρό μυαλό και η προσήλωση σε άμυνα και επίθεση θα πρέπει να εμφανιστούν εκεί για 40 λεπτά.
Υ.Γ Δύο ελληνικές ομάδες στο Final-4, ξανά, στο Βερολίνο. Απολαύστε το. Δεν είναι δεδομένο, ούτε μας χαρίστηκε να είμαστε ξανά στην ελίτ.
Comments